Al vanaf het moment dat ik mezelf ervan bewust ben, ben ik een buitenmens. Vroeger als kind altijd bezig in het bos met hutten bouwen, uilenballen zoeken en samen met mijn neef, die dezelfde
“way of life” heeft, opzoek naar nieuwe dingen die wij in en van de natuur konden leren.

Later in de jaren die ik, als civiele kracht, voor defensie mocht werken had ik mijn kantoor gedeeld met de plaatselijke Imker, een oud kolonel die daar sinds begin van zijn dienstjaren zijn bijen mocht houden -en onderhouden.

Jan de Imker, ofwel Jan de Bijenman, kwam steevast 3 dagen in de week op kantoor waarbij hij dan hij met zijn auto kwam voorrijden waarop wij hem standaard vroegen: Morgen Jan, hebbie honingbij-je? Een heel vervelende woordgrap die bij herhaling achteraf best leuk bleek.

Om ons vervolgens daarop terug te pakken mochten wij op “vrijwillige basis”, in onze verplichte Rijksoverheidspauzes, Jan helpen met zijn imkertaken in “zijn” bijenkeuken. En daar is de interesse voor deze prachtige hobby ontstaan.

Nabij verleden:

Nadat Sandra (mijn imkerende vrouw), Daisy de hond (tevens eigenaar van onze Imkerij) en ik ons huidige huis konden kopen en nadat alle klussen in -en rondom het huis waren afgerond heb ik mezelf eind 2019 opgegeven voor de basiscursus bijenhouden in de Gemeente Ermelo voor het jaar 2020.

Na een paar leerzame theorielessen stak COVID de kop op en zag de wereld er direct heel anders uit, behalve voor de honingbijen want daar ging het bijenjaar gewoon op dezelfde voet door. In overleg met de docent Gerhard Pape toch door gegaan met het volgen van de cursus op afstand en met heel veel additioneel onderwijs van Hans Schuurkamp die, in afwezigheid van Gerhard, maar wat graag het mentorschap van hem overnam de cursus doorlopen.

Van beide heren heel erg veel geleerd en uiteindelijk begin juni 2020 begonnen met niet één maar twee Buckfast cursusvolken. Deze jonge volken hebben Gerhard en ik overgezet in mijn bijenkasten waarbij ze op de Muzenhof en vervolgens thuis zijn grootgebracht.

Heden:

• Door de veelvuldige thuisstudie en thuislessen vol enthousiasme van Hans en mijzelf is Sandra begonnen aan haar basiscursus waarin zij afgelopen periode haar theorie heeft afgerond;
• Zij regelmatig samen met Hans en mijzelf bij onze kasten heeft gestaan en daarin geënthousiasmeerd is geraakt en na verloop van tijd haar “eigen” volken wilde;
• Wij samen de keuze hebben gemaakt om dan maar gelijk over te gaan op Carnica volken omdat ik vanuit de Buckfast ervaring (veelvuldig auw!) een ander bijenras wilde;
• Er een prachtige plek beschikbaar kwam waar wij meerdere bijenkasten mogen neerzetten en hier ons eigen plekje van mochten maken;
• Wij niet lang daarna de beschikking kregen over twee F2-Carnica volken uit de bijenstal van Hans en Jan-Willem die nu in een 7 raams én een tien raams kast in onze bijentuin staan;
• Wij straks na de koninginnenteelt twee F1 doppen wensen te adopteren die wij vervolgens in deze Carnica volken willen laten inlopen;
• Er ondertussen twee aflegkasten zijn aangekocht want onze Buckfast volken hebben de zinnen gezet op natuurlijke zwermneigingen;
• Misschien een dezer dagen nog een volkje op bezoek komt;
• Er straks dus 5 bijenkasten staan en 2 afleggers.

Omdat wij beide zeer verknocht zijn geraakt aan deze mooie en bijzondere hobby voorzie ik nog een aantal kleine wijzigingen in onze bijentuin en na volgend bestuivingsjaar de transitie van de Buckfast volken naar Carnica volken zodat wij alleen nog maar Carnica’s in onze bijentuin hebben gehuisvest.

In de tussentijd zal onze imkerij: Imkerij Daisy’s Honey meer en meer inhoud krijgen en hopelijk veel honing voor de verkoop. Want met onze verkoop sponseren wij Stichting KiKa  met 1 euro netto per verkocht item. De verkoop wordt gerund vanuit onze rode ventkar.  Volg ons via Facebook en Instagram  @imkerij_daisys_honey